De reis

Hallo allemaal!!!

Ik ben gisteren aangekomen bij de universiteit en na een nachtje slapen ben ik weer wakker en ga ik jullie nu laten weten hoe de reis verlopen is ;).

Daar gaan we dan!

Gisteren om kwart over 3 's ochtends stond de wekker. Na het ochtendritueel zijn we met het hele gezin naar Schiphol gereden. Toen we daar aankwamen was Linda er al en gingen we inchecken. We wilden dit zelf doen bij een "incheckpaal". Linda kon gewoon inchecken, maar bij mij werd er aangegeven dat ik naar de balie moest. Ik weet niet meer precies wat er precies stond, maar in mijn gedachten kwam het er op neer dat het uit veiligheidsoverweging was. Achteraf denk ik, die grondstewardess heeft eigenlijk helemaal niets bijzonders gedaan, maar ja :p.

Toen gingen Linda en ik afscheid nemen van iedereen en de douane door. Ik ben zelf niet zo iemand die dan emotioneel wordt in zulke omstandigheden, maar toen Linda en ik eenmaal echt weg liepen schoot ik toch wel vol. Nu ook met het schrijven van dit stukje. Ik vind het echt geweldig dat ik deze kans heb gekregen, maar nu het ook echt daadwerkelijk daar is, vind ik het toch wel een beetje moeilijk. Over een paar dagen, wanneer de introductiedagen geweest zijn en het echte werk begonnen is, dan zal het helemaal goed komen, dat weet ik zeker. Oké nu verder met mijn verhaal... Linda en ik liepen eigenlijk wel gelijk door naar de gate en we hadden ook nog gratis wifi voordat we het vliegtuig ingingen. Bij de gate ging het er wel wat anders aan toen dan bij andere vluchten. Eerst werd je paspoort en ticket gecontroleerd door iemand en daarna moest je achter een hekje wachten en werd je door iemand anders meegenomen en die ging weer dingen checken op een computer en ging ook wat vragen stellen. Vragen zoals wat ik daar ga doen en of ik mijn spullen wel zelf heb ingepakt en niet alleen heb gelaten e.d..

Ons eerste vliegtuig net opgestegen.

In het vliegtuig lagen er al op iedere stoel een kussentje en een fleece deken klaar en al gauw werden de headsets uitgedeeld. Het vliegtuig vertrok op tijd en we waren de lucht nog niet in of we kregen al eten. Je kon kiezen uit ei of pannenkoeken en Linda en ik kozen beide voor ei. Het waren scrambled eggs met champignons en hash browns en een broodje, yoghurtje en fruit. Er zat ook een stukje Edammer kaas in, maar dan is het natuurlijk altijd zo dat wij, als één van de weinige Nederlanders in het vliegtuig, beide geen kaas lusten, haha. Linda heeft tijdens de reis veel geslapen en ik heb twee films, The Hangover Part II en Save Haven, en nog wat kleine dingen en een halve film gekeken. De twee films waren beide erg leuk en de tijd ging daardoor ook heel snel. Tegen het einde van de vlucht kregen we nog een warm broodje met kaas en een tomaten prutje en een ijsje. De kaas was wel gesmolten, waardoor het broodje toch wel lekker was.

Het uitzicht in het eerste vliegtuig

Eenmaal aangekomen in Detroit hadden we eerst een paspoortcontrole en controle van papieren (een formulier van het visum en een formulier wat ik in het vliegtuig in heb moeten vullen). Ook werden er enkele vragen gesteld van wat ik kwam doen. Nou dit ging allemaal goed en ik mocht erdoor en toen moesten we de koffers halen. Met de koffers moesten we weer langs een paspoortcontrole en daar werd mij gevraagd of ik eten bij me had. Ik zei ja. Toen vroeg die man wat voor eten. Ik zei koekjes en snoepjes :p. Toen zei de man oké en ik mocht doorlopen. Linda was voor mij bij een andere balie en ik dacht dat zij al doorgelopen was, omdat ik haar niet zag staan. Verderop moest ik mijn koffer weer afgeven en daar was ook een handbagagecontrole. Ik zag Linda daar niet in de rij staan en dacht hoe kan dat nu. Ik ben nog terug gelopen om te kijken of ze toch nog stond te wachten, maar dat was niet zo. Toen ging ik toch maar in de rij staan en wel iedere keer om me heen kijken of ik Linda toch nog ergens zag. Opeens zag ik Linda aan komen lopen. Wat bleek nu, Linda moest meekomen voor extra controle van haar koffer, waardoor het allemaal wat langer duurde en waardoor ik haar ook nergens meer zag. Alles was gewoon goed en Linda mocht gewoon verder!

Bij Detroit airport moesten we nog drie uur wachten voordat onze vlucht ging, dus waren we er lekker bij gaan zitten met gratis wifi van één of andere horeca gelegenheid. Toen we op weg gingen naar de gate, zei ik dat we nog even moesten checken of de gate nog wel hetzelfde was. Dat was maar goed ook, want we moesten naar een andere. Daar aangekomen was de boarding nog niet begonnen, terwijl dat al wel zo had moeten zijn. Het vliegtuig was er nog niet... Even later werd er omgeroepen dat het vliegtuig overboekt was en dat vrijwilligers zich konden melden om de volgende vlucht te pakken (die 5 uur later pas ging) en een voucher te ontvangen. Wij vermoeden al dat het vliegtuig overboekt was en waren blij dat wij beide een stoel hadden, ook al zaten we niet bij elkaar. Het was echt een enorm klein vliegtuig en mijn trolley kon ook niet eens mee en moest in het vrachtruim. Dit was wel speciaal geregeld, er was een rek waar je de bagage moest zetten en die werd als laatst het vliegtuig ingebracht en ook weer als eerst uit het vliegtuig gehaald. In het vliegtuig zat ik naast een 'cop' zoals ze dat hier zo mooi zeggen. Dat was heel gezellig!

In ons vliegtuig bleken nog 5 internationale studenten te zitten en met zijn zevenen hebben we ruim anderhalf uur gewacht totdat we opgehaald werden. Onderweg gingen we nog even langs Walmart, aangezien sommigen nog beddengoed en alles moesten kopen. Toen we op de campus aankwamen hebben we eerst overal de koffers in de kamer afgezet en daarna zijn we naar de kamer van een Nederlandse jongen, die hier vorig semester ook al was en ons ook heeft opgehaald, gegaan en hebben daar met zijn allen wat gegeten. Uiteindelijk ben ik om half 1 gaan slapen, dus half 7 in de ochtend Nederlandse tijd. In totaal ben ik dus ruim 27 uur wakker geweest.

Nu is het ochtend, ow nee, middag :p en het regent heel hard :(. Ik moet nog op mijn kamer wachten totdat die Nederlandse jongen me komt halen om een 'catcard' te regelen. Zonder die kaart kun je de 'residence halls' (huizen) niet inkomen. Maar ik vermaak me wel, want ik heb van thuis een internetkabel meegenomen, waardoor ik nu al lekker kan internetten. De gegevens om op het draadloze netwerk te kunnen komen krijgen we morgen pas bij de introductie. Dat is wel lastig, want nu kunnen Linda en ik ook haast niet met elkaar communiceren, omdat smsen heel erg duur is hier en we niet bij elkaar in het gebouw zitten.

Een heel verhaal heb ik geschreven, maar nu weten jullie wel precies hoe alles zit :p.

xx Tessa