Het echte werk

Hee lieve lezers van mijn blog!! :D

De eerste echte week zit er op. In mijn vorige verhaaltje zei ik dat ik naar Waynesville en naar Asheville ging. Waynesville bleek achteraf gewoon de Walmart te zijn, alleen dan een grotere dan in Sylva (hier vlak bij). Dat viel dus wel een beetje tegen, want ik had ook eigenlijk niet nodig, maar ja, toch even eruit geweest weer. Asheville daarentegen was wel erg leuk. We gingen naar een grote shopping mall. We hadden wel maar 2 uur de tijd, dus shoppen konden we eigenlijk haast niet.

De lessen deze week waren wel oké. Het was allemaal een beetje saai voor mij, omdat ik allemaal dingen te horen kreeg die ik al weet van mijn eigen opleiding. Mijn stage project is wel echt heel leuk en interessant. Ik ga namelijk een nieuw ontworpen DNA isolatie methode om DNA uit haren te isoleren gebruiken om DNA uit botten te isoleren en wanneer dit gelukt is ook nog optimaliseren. Snappen jullie :p? Ik hoop dat ik ook naar de "bodyfarm" mag. Dat is een plek waar dode mensen liggen die hun lichaam hebben geschonken aan de wetenschap. Lekker hè :p haha. Ik hoop echt dat ik daar heen mag, want dat lijkt me zo interessant. Ook wel een beetje eng natuurlijk, maar je moet daar allemaal niet zo over nadenken (dat is eigenlijk wel met de meeste dingen binnen het forensisch onderzoek).

Donderdagavond was er een introductie van de groepslessen in de gym hier. Ik ben daar ook naartoe gegaan en het was echt heel leuk. Ben wel van plan daar heen te gaan, want het eten hier is allemaal echt verschikkelijk vet en zo. Het enige gezonde wat ze hier hebben is konijnenvoer en dat is nou ook weer niet mijn favoriet, heb liever gare groente in plaats van rauw.

Vrijdagavond zijn we (het groepje waar ik nu het meest mee optrek de Nederlanders Linda, Lisa, Joey en Joeri en de Duitse Lena) naar de campus bios geweest naar Fast and the furious 6, een actiefilm. Ik hou eigenlijk totaal niet van actiefilms, maar dit was toch wel een leuke film. Voor 2 dollar kun je naar de film inclusief enorm veel popcorn (heb het ook niet opgegeten, het was te veel :p) en frisdrank. Bij de popcorn zijn ze hier ook gewend om allemaal rare poeder dingen in allerlei smaken eroverheen te gooien, dat is vrij apart. Daarna zijn we nog naar een party gegaan in het international-house. Dat is een huis off-campus waar een aantal internationale studenten wonen. 

Gisteren ben ik weer naar Waynseville geweest naar de Walmart. Dit was geregeld door de 'International Friends'. Zij organiseren allerlei uitstapjes/activiteiten voor de internationale studenten hier. Ik heb een waterkoker gekocht, dus nu kan ik lekker thee gaan drinken en soep en noodles etc.! Gisterenavond zijn we nog uit geweest naar Tuck's, een eetcafe en uitgaansgelegenheid. Was erg gezellig.

Vandaag weer een nieuwe dag, heb nog niet echt plannen, alleen zo even naar de gym. Daarna misschien lekker buiten zitten, want het is mooi weer vandaag!

Hieronder staan nog twee foto's van mijn gebouw aan de buitenkant.

Dat was het al weer wat ik te vertellen heb. xx

De eerste dagen

Hier is weer een nieuw verhaaltje van mij.

Ik ben nu een paar dagen op de campus en het is nu introductie week voor alle internationale studenten (ik denk dat het er in totaal rond de 40 zijn). Deze introductie houdt in dat we veel informatie krijgen over hoe alles werkt e.d.. Het weer hier is goed, soms een beetje heet buiten. Binnen is het overal koud, door de airco die ze overal hebben.

Mijn kamer is inmiddels ook ingericht. Ik heb een privé kamer en een gedeelde badkamer met een andere privé kamer naast mij. Toen ik vanmorgen mijn kamer uit ging had ik in één keer een naamkaartje op mijn deur hangen :p.Vandaag heb ik mijn "badkamergenootje" voor het eerst heel even gezien en gesproken en ze lijkt me erg aardig. Haar naam is Christy. De foto's hieronder zijn van mijn kamer en de gang.

Ik zit blijkbaar in District 5 (de hele derde verdieping), maar ik heb nog geen idee wat het betekent :p

Uitzicht midden

Uitzicht rechts

Uitzicht links

Gisterenavond zijn we naar weer naar Walmart gegaan. Ik heb wat basic spullen gekocht zoals douchegel, handzeep, tissues, wasmiddel, eten :P. Daarnaast heb ik ook nog een hoeslaken gekocht, want mijn eigen hoeslaken paste niet om mijn matras, want hij is langer dan thuis. Ik twijfelde nog een beetje of diegene die ik gekocht had wel zou passen, want die is geschikt voor een twin bed en ik hem een XL twin bed. Ik was heel blij dat hij paste!

Vanavond hadden we een barbecue. Eerst had ik een broodje (verbrande) hamburger, dat was niet echt lekker. Toen ging ik er nog één halen en die werd vers voor me gemaakt :D. Die was dan ook beter dan de eerste, maar twee hamburgers zijn blijkbaar te veel voor mij, want ik kon het niet op, haha.

Na/tijdens de barbecue vroeg een jongen uit Saoedi-Arabië, Hussain, die hier al een jaar langer is, of Lena, (een Duits meisje), Lisa (Nederlands) en ik het uitzicht bovenop de berg wilde zien. Dat wilde wij natuurlijk wel dus zijn we met z'n vieren daarheen gereden. Het uitzicht was echt heel erg mooi!

Uitzicht op de campus

Het gebouw met het groene dak is waar ik woon

The American Football stadium

Verder is er nog niet veel bijzonders gebeurd hier. Morgen gaan we in de avond naar Waynesville, ik ben benieuwd hoe dat zal zijn. Zondag gaan we naar Asheville, lekker shoppen!

xx

De reis

Hallo allemaal!!!

Ik ben gisteren aangekomen bij de universiteit en na een nachtje slapen ben ik weer wakker en ga ik jullie nu laten weten hoe de reis verlopen is ;).

Daar gaan we dan!

Gisteren om kwart over 3 's ochtends stond de wekker. Na het ochtendritueel zijn we met het hele gezin naar Schiphol gereden. Toen we daar aankwamen was Linda er al en gingen we inchecken. We wilden dit zelf doen bij een "incheckpaal". Linda kon gewoon inchecken, maar bij mij werd er aangegeven dat ik naar de balie moest. Ik weet niet meer precies wat er precies stond, maar in mijn gedachten kwam het er op neer dat het uit veiligheidsoverweging was. Achteraf denk ik, die grondstewardess heeft eigenlijk helemaal niets bijzonders gedaan, maar ja :p.

Toen gingen Linda en ik afscheid nemen van iedereen en de douane door. Ik ben zelf niet zo iemand die dan emotioneel wordt in zulke omstandigheden, maar toen Linda en ik eenmaal echt weg liepen schoot ik toch wel vol. Nu ook met het schrijven van dit stukje. Ik vind het echt geweldig dat ik deze kans heb gekregen, maar nu het ook echt daadwerkelijk daar is, vind ik het toch wel een beetje moeilijk. Over een paar dagen, wanneer de introductiedagen geweest zijn en het echte werk begonnen is, dan zal het helemaal goed komen, dat weet ik zeker. Oké nu verder met mijn verhaal... Linda en ik liepen eigenlijk wel gelijk door naar de gate en we hadden ook nog gratis wifi voordat we het vliegtuig ingingen. Bij de gate ging het er wel wat anders aan toen dan bij andere vluchten. Eerst werd je paspoort en ticket gecontroleerd door iemand en daarna moest je achter een hekje wachten en werd je door iemand anders meegenomen en die ging weer dingen checken op een computer en ging ook wat vragen stellen. Vragen zoals wat ik daar ga doen en of ik mijn spullen wel zelf heb ingepakt en niet alleen heb gelaten e.d..

Ons eerste vliegtuig net opgestegen.

In het vliegtuig lagen er al op iedere stoel een kussentje en een fleece deken klaar en al gauw werden de headsets uitgedeeld. Het vliegtuig vertrok op tijd en we waren de lucht nog niet in of we kregen al eten. Je kon kiezen uit ei of pannenkoeken en Linda en ik kozen beide voor ei. Het waren scrambled eggs met champignons en hash browns en een broodje, yoghurtje en fruit. Er zat ook een stukje Edammer kaas in, maar dan is het natuurlijk altijd zo dat wij, als één van de weinige Nederlanders in het vliegtuig, beide geen kaas lusten, haha. Linda heeft tijdens de reis veel geslapen en ik heb twee films, The Hangover Part II en Save Haven, en nog wat kleine dingen en een halve film gekeken. De twee films waren beide erg leuk en de tijd ging daardoor ook heel snel. Tegen het einde van de vlucht kregen we nog een warm broodje met kaas en een tomaten prutje en een ijsje. De kaas was wel gesmolten, waardoor het broodje toch wel lekker was.

Het uitzicht in het eerste vliegtuig

Eenmaal aangekomen in Detroit hadden we eerst een paspoortcontrole en controle van papieren (een formulier van het visum en een formulier wat ik in het vliegtuig in heb moeten vullen). Ook werden er enkele vragen gesteld van wat ik kwam doen. Nou dit ging allemaal goed en ik mocht erdoor en toen moesten we de koffers halen. Met de koffers moesten we weer langs een paspoortcontrole en daar werd mij gevraagd of ik eten bij me had. Ik zei ja. Toen vroeg die man wat voor eten. Ik zei koekjes en snoepjes :p. Toen zei de man oké en ik mocht doorlopen. Linda was voor mij bij een andere balie en ik dacht dat zij al doorgelopen was, omdat ik haar niet zag staan. Verderop moest ik mijn koffer weer afgeven en daar was ook een handbagagecontrole. Ik zag Linda daar niet in de rij staan en dacht hoe kan dat nu. Ik ben nog terug gelopen om te kijken of ze toch nog stond te wachten, maar dat was niet zo. Toen ging ik toch maar in de rij staan en wel iedere keer om me heen kijken of ik Linda toch nog ergens zag. Opeens zag ik Linda aan komen lopen. Wat bleek nu, Linda moest meekomen voor extra controle van haar koffer, waardoor het allemaal wat langer duurde en waardoor ik haar ook nergens meer zag. Alles was gewoon goed en Linda mocht gewoon verder!

Bij Detroit airport moesten we nog drie uur wachten voordat onze vlucht ging, dus waren we er lekker bij gaan zitten met gratis wifi van één of andere horeca gelegenheid. Toen we op weg gingen naar de gate, zei ik dat we nog even moesten checken of de gate nog wel hetzelfde was. Dat was maar goed ook, want we moesten naar een andere. Daar aangekomen was de boarding nog niet begonnen, terwijl dat al wel zo had moeten zijn. Het vliegtuig was er nog niet... Even later werd er omgeroepen dat het vliegtuig overboekt was en dat vrijwilligers zich konden melden om de volgende vlucht te pakken (die 5 uur later pas ging) en een voucher te ontvangen. Wij vermoeden al dat het vliegtuig overboekt was en waren blij dat wij beide een stoel hadden, ook al zaten we niet bij elkaar. Het was echt een enorm klein vliegtuig en mijn trolley kon ook niet eens mee en moest in het vrachtruim. Dit was wel speciaal geregeld, er was een rek waar je de bagage moest zetten en die werd als laatst het vliegtuig ingebracht en ook weer als eerst uit het vliegtuig gehaald. In het vliegtuig zat ik naast een 'cop' zoals ze dat hier zo mooi zeggen. Dat was heel gezellig!

In ons vliegtuig bleken nog 5 internationale studenten te zitten en met zijn zevenen hebben we ruim anderhalf uur gewacht totdat we opgehaald werden. Onderweg gingen we nog even langs Walmart, aangezien sommigen nog beddengoed en alles moesten kopen. Toen we op de campus aankwamen hebben we eerst overal de koffers in de kamer afgezet en daarna zijn we naar de kamer van een Nederlandse jongen, die hier vorig semester ook al was en ons ook heeft opgehaald, gegaan en hebben daar met zijn allen wat gegeten. Uiteindelijk ben ik om half 1 gaan slapen, dus half 7 in de ochtend Nederlandse tijd. In totaal ben ik dus ruim 27 uur wakker geweest.

Nu is het ochtend, ow nee, middag :p en het regent heel hard :(. Ik moet nog op mijn kamer wachten totdat die Nederlandse jongen me komt halen om een 'catcard' te regelen. Zonder die kaart kun je de 'residence halls' (huizen) niet inkomen. Maar ik vermaak me wel, want ik heb van thuis een internetkabel meegenomen, waardoor ik nu al lekker kan internetten. De gegevens om op het draadloze netwerk te kunnen komen krijgen we morgen pas bij de introductie. Dat is wel lastig, want nu kunnen Linda en ik ook haast niet met elkaar communiceren, omdat smsen heel erg duur is hier en we niet bij elkaar in het gebouw zitten.

Een heel verhaal heb ik geschreven, maar nu weten jullie wel precies hoe alles zit :p.

xx Tessa

Nog 1 nachtje slapen

Morgen is dan eindelijk de dag dat ik vertrek naar Amerika. Wat ik nog niet gezegd had is dat ik niet in mijn eentje naar Amerika ga, maar dat ik samen ga met een goede vriendin en studiegenootje, Linda. Morgen vliegen we al om kwart over acht 's ochtends, dus dat wordt heel vroeg opstaan.

Mijn koffer is al helemaal ingepakt en weegt net niet te veel gelukkig. Het was nog wel een heel gedoe dat inpakken hoor. Eerst had ik al teveel gewicht, dus heb ik wat zware dingen uit mijn koffer gehaald en in de handbagage gedaan en lichte dingen uit de handbagage in de koffer gedaan. Uiteindelijk is het gelukt om mijn koffer binnen het gewichtslimiet te krijgen.

Ik heb eigenlijk nog niet echt het gevoel dat ik morgen gewoon al in Amerika zit. Best raar eigenlijk, maar ik denk dat het besef wel komt als ik morgen bij de universiteit aankom. Het is, als ik er toch zo aan denk, wel een beetje een vreemd idee dat ik morgen zo lang uit Nederland weg ga.

Voorbereidingen

Hallo lieve lezer,

Leuk dat je mijn blog komt bekijken! Over 8 dagen is het dan eindelijk zover, dan vertrek ik met het vliegtuig naar Amerika. Ik ga een half schooljaar stage lopen bij Western Carolina University in het plaatsje Cullowhee in de staat North Carolina. Ik ga onderzoek doen gericht op DNA voor de afdeling Forensisch Onderzoek van de universiteit. Later zal ik hier nog op terug komen. Tijdens mijn stageperiode zal ik verblijven op de campus van de universiteit en daardoor zal ik het studentenleven van Amerika goed leren kennen :)!

Nu ben ik druk bezig met de laatste dingen voor te bereiden voordat ik echt helemaal klaar ben om te vertrekken. De echt noodzakelijke dingen zoals een visum en een koffer zijn gelukkig al in de pocket. Nu alleen nog bedenken wat er allemaal in die koffer gaat komen, dat is nog best lastig heb ik al gemerkt.

Liefs xx Tessa